A NOSA FESTA

Primeiro tivemos que rematar unhas fichiñas para o noso libro do Samaín, que nos levaremos para a casa o martes, pois non deu tempo de montalos todos.
A medida que ían rematando fixeron unha careta, e tamén ían decorando unha cabaza xigante no EDI, utilizando para iso a páxina recomendada noutro post anteriormente.
E LOGO, COMEZOU A FESTA!!!!
Na festa degustamos uns postres deliciosos, pero... tiñamos tantos, que... casi nos empachamos, e ó final, aínda sobraron algúns, que seguramente comerán os trasnos nesta longa fin de semana (jejeje).

E despois... con estes postres deliciosos e máxicos... convertémonos en MOSTROS!!!!! Aínda que, como a algúns non lles facía moita gracia verse coma monstros feos, nós convertimos en montros guapos. Que opinades vós?
Publicado por
Etiquetas:

3 comentarios:

Belén dijo...

Pero que monstros máis guap@sssssss

pasachedelo en grande eh! que envexa!

moitos bicos

11/01/2008
Bea dijo...

Sí!!! e por pouco me pinto tamén eu, jeje. A ver quen me ía coñecer!!!!

11/01/2008
José Carlos dijo...

Facía días que non vía o blog e quedei abraiado a cantidade de cousas que facedes.Como me gustaría probar esas galletas de cabaza , tiñan que estar boisimas. Tamén acabo de ver a páxina para decorar a cabaza coa PDI , que magoa non vela antes , de todolos xeitos probarémola mañán. Ainda que xa pasara o Samain estou seguro que lles ha gustar os nenos da miña clase

11/02/2008

Publicar un comentario

Suscribirse a: Enviar comentarios (Atom)

COUSAS PARA RIR:

Celia: despois de moito correr polo patio (no recreo) ven e dime que lle mire o corazón que ten unha taquicardia. Despois dun rato, e de falar sobre as pulsacións (que aumentan despois de facer moito exercicio, ou se estamos moi nerviosos...) suspira e di: "ay, porque los humanos tendremos que sufrir tanto!!!".
Lucía e Adrián: están falando e Lucía dille a Adrián, ven á miña casa, (e Adri dille que sí). Logo Lucía dille, sí ven que vou ter moitas visitas... (e cando volvo a escoitar a conversa oigo a Adrián que lle di: puffff, non eu non vou que con tantas mulleres me vou a empachar!!!
Adrián: estamos na asamblea e miramos o panel dos encargad@s, e temos que facer un salto, porque non podemos ter dous cargos xuntos, entón di Adrián, hoxe tócalle a Naim porque Ángela é a turista!!!! (protagonista, claro!)
Joel: remata unha ficha e dígolle agora pon o teu nome e a data (e sinálolle para o encerado magnético onde está posta), el mirame con cara rara e dime: a lata? profe eu non se de que lata me estás falando!
Adrián: Están falando na asamblea, por quendas, e alguén comenta que a súa habitación ten dúas camas, e o color da súa habitación... cando lle toca de falar a Adrián el tamén explica como é a súa habitación, e nos di que hai dúas camas, que el durme na máis alta e Ángela na máis pequena. Pero o que máis claro nos deixa é que: "no son dos camas, una encima de la otra, porque esas cuestan mucho dinero y yo sólo tengo dos carteras".
Aaron: Estando no patio, un neno me di que hai unha pala de xogar no areeiro rota, é ven Aaron correndo, e dime: "no importa profe, mamá la cose".
Lucía: Nun momento de patio no que está comigo porque se acaba de pelexar, dígolle que se quede conmigo un ratiño, ata que se lle vaia o xenio. Pasado un rato dime, "profe, xa se foi" e eu dígolle, non que aínda o vexo por aquí (e fago un xesto sinalando por riba da súa cabeza). Ela moi chea de razón, toca a cabeza e dime "pero profe, isto non é o xenio, é unha diadema".
Aaron: Ven a ensinarme unha pupa que ten na man, e eu sóplolle nela e cántolle: Sana sana cuíño de rá, senon sanas hoxe sanarás... e calei para que el seguirá, e dixo: "despois".
(Debía de querer unha curación máis rápida do que di a canción).