COMO ANDADES DE MEMORIA?

Para sabelo o mellor que podedes facer é poñervos a proba, por exemplo cun xogo, o do "MEMORY", e neste caso, un especial de Nadal.
Só teredes que descargar o arquivo picando neste enlace, e imprimir as dúas follas nas que aparecen varias parellas de debuxos de Nadal. Podedes colorealas ou non, pero o que sí hai que facer é recortalas. Incluso podedes traballar o vacabulario e a lectoescrita poñéndolles os nomes debaixo de cada imaxe, etc.
COMO SE XOGA:
O xogo consiste en poñer todas as parellas de cartas que desexemos (segundo a idade dos nen@s e o grao de dificultade que queirades) boca abaixo e mesturadas. Logo, seguindo unha orde ides levantando dúas tarxetas cada xogador@, se son parella (iguais) gardádelas no voso peto e seguides levantando outra parella, se non son parella, volvedes a colocar esas tarxetas boca abaixo no mesmo lugar que estaban e pasaría a quenda ó seguinte xogador@.
Así ata que se rematen todas as tarxetas. Finalmente contaríades cantas parellas conseguiu cada xogador@.
VARIANTES:
- Podedes xogar tamén a buscar tarxetas que teñan unha mesma letra, por exemplo: poñer todas as tarxetas cara arriba e que un diga: buscamos cousas que teñan a letra M, e todos a coller as tarxetas que crean que teñen esa letra.
- Facer comparacións entre as imaxes: coller dúas tarxetas e preguntarlle ó compañeir@ en que se parecen, ou en que se diferencian...
- Inventar contos: crear contos colaborativos, escollendo algunhas tarxetas e tendo que metir dito vocabulario na historia...
Espero que vos guste!!!
Publicado por
Etiquetas: ,

No hay comentarios:

Publicar un comentario

Suscribirse a: Enviar comentarios (Atom)

COUSAS PARA RIR:

Celia: despois de moito correr polo patio (no recreo) ven e dime que lle mire o corazón que ten unha taquicardia. Despois dun rato, e de falar sobre as pulsacións (que aumentan despois de facer moito exercicio, ou se estamos moi nerviosos...) suspira e di: "ay, porque los humanos tendremos que sufrir tanto!!!".
Lucía e Adrián: están falando e Lucía dille a Adrián, ven á miña casa, (e Adri dille que sí). Logo Lucía dille, sí ven que vou ter moitas visitas... (e cando volvo a escoitar a conversa oigo a Adrián que lle di: puffff, non eu non vou que con tantas mulleres me vou a empachar!!!
Adrián: estamos na asamblea e miramos o panel dos encargad@s, e temos que facer un salto, porque non podemos ter dous cargos xuntos, entón di Adrián, hoxe tócalle a Naim porque Ángela é a turista!!!! (protagonista, claro!)
Joel: remata unha ficha e dígolle agora pon o teu nome e a data (e sinálolle para o encerado magnético onde está posta), el mirame con cara rara e dime: a lata? profe eu non se de que lata me estás falando!
Adrián: Están falando na asamblea, por quendas, e alguén comenta que a súa habitación ten dúas camas, e o color da súa habitación... cando lle toca de falar a Adrián el tamén explica como é a súa habitación, e nos di que hai dúas camas, que el durme na máis alta e Ángela na máis pequena. Pero o que máis claro nos deixa é que: "no son dos camas, una encima de la otra, porque esas cuestan mucho dinero y yo sólo tengo dos carteras".
Aaron: Estando no patio, un neno me di que hai unha pala de xogar no areeiro rota, é ven Aaron correndo, e dime: "no importa profe, mamá la cose".
Lucía: Nun momento de patio no que está comigo porque se acaba de pelexar, dígolle que se quede conmigo un ratiño, ata que se lle vaia o xenio. Pasado un rato dime, "profe, xa se foi" e eu dígolle, non que aínda o vexo por aquí (e fago un xesto sinalando por riba da súa cabeza). Ela moi chea de razón, toca a cabeza e dime "pero profe, isto non é o xenio, é unha diadema".
Aaron: Ven a ensinarme unha pupa que ten na man, e eu sóplolle nela e cántolle: Sana sana cuíño de rá, senon sanas hoxe sanarás... e calei para que el seguirá, e dixo: "despois".
(Debía de querer unha curación máis rápida do que di a canción).