Esta profe todo o rato está a pensar, que poderíamos facer para isto? ou para aquilo?
E ó final, non me puiden resistir a mandarvos algunhas ideas de manualidades sinxelas que podedes facer nos coles, ou "en familias"(e que as atopei na rede).
Xa sabedes que é algo que me gusta moito, mandar pequenas tarefas para a casa para que as fagades xuntos, e así os nen@s se den conta de que a escola e a familia, "tira cara o mesmo lado" e traballamos colaborando.
Así que... mandóvolas indirectamente, mirádeas e ó mellor se vos apetece facer algo, non? Se é así, por favor, mandádeme as fotos das vosas creacións ó e-mail, e tamén quero ver se fixechedes o belén, e todo iso? quen poda sacar fotos que mas mande, vale?
Graciñas!!!
Unha caixa porta agasaios, con forma de reno, feita cunha caixa de cartón.
Boneco de neve con pratos de cartón, botóns, teas, cartolinas...
Boneco de neve con oveiraa, teas, cartolinas...
Boneco de neve portacousas con vaso de plástico, goma eva, ollos móbiles...
Bonecos de neve para a árbore de nadal con feltro pintado, botóns, axouxeres...
Bonecos de cartolina ou de goma eva con forma de cono
Bolsas de papel decoradas como renos con teas, lazos, esponxa, goma eva...
Xa vedes o fácil que é reciclar!!!!! Todo vale!!!!
E por si acaso se vos pasa, outra forma de reciclar moi útil, en canto a roupa se refire, é gardar todos os calecetíns desemparellados que anden pola casa, que seguro hai máis dun, a que si? Pois cun calcetín desemparellado, e outras cousiñas coma: botóns, esponxa, retais, lás... e todo o que se vos ocorra, poderedes axudar ós nen@s a crear uns magníficos compañeir@s de xogo: marionetas ou títeres. Só teredes que deixar voar a vosa imaxinación e desfrutar dos xogos creados por un mesmo. Probade e veredes como é certo!!!
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
COUSAS PARA RIR:
Celia: despois de moito correr polo patio (no recreo) ven e dime que lle mire o corazón que ten unha taquicardia. Despois dun rato, e de falar sobre as pulsacións (que aumentan despois de facer moito exercicio, ou se estamos moi nerviosos...) suspira e di: "ay, porque los humanos tendremos que sufrir tanto!!!".
Lucía e Adrián: están falando e Lucía dille a Adrián, ven á miña casa, (e Adri dille que sí). Logo Lucía dille, sí ven que vou ter moitas visitas... (e cando volvo a escoitar a conversa oigo a Adrián que lle di: puffff, non eu non vou que con tantas mulleres me vou a empachar!!!
Adrián: estamos na asamblea e miramos o panel dos encargad@s, e temos que facer un salto, porque non podemos ter dous cargos xuntos, entón di Adrián, hoxe tócalle a Naim porque Ángela é a turista!!!! (protagonista, claro!)
Joel: remata unha ficha e dígolle agora pon o teu nome e a data (e sinálolle para o encerado magnético onde está posta), el mirame con cara rara e dime: a lata? profe eu non se de que lata me estás falando!
Adrián: Están falando na asamblea, por quendas, e alguén comenta que a súa habitación ten dúas camas, e o color da súa habitación... cando lle toca de falar a Adrián el tamén explica como é a súa habitación, e nos di que hai dúas camas, que el durme na máis alta e Ángela na máis pequena. Pero o que máis claro nos deixa é que: "no son dos camas, una encima de la otra, porque esas cuestan mucho dinero y yo sólo tengo dos carteras".
Aaron: Estando no patio, un neno me di que hai unha pala de xogar no areeiro rota, é ven Aaron correndo, e dime: "no importa profe, mamá la cose".
Lucía: Nun momento de patio no que está comigo porque se acaba de pelexar, dígolle que se quede conmigo un ratiño, ata que se lle vaia o xenio. Pasado un rato dime, "profe, xa se foi" e eu dígolle, non que aínda o vexo por aquí (e fago un xesto sinalando por riba da súa cabeza). Ela moi chea de razón, toca a cabeza e dime "pero profe, isto non é o xenio, é unha diadema".
Aaron: Ven a ensinarme unha pupa que ten na man, e eu sóplolle nela e cántolle: Sana sana cuíño de rá, senon sanas hoxe sanarás... e calei para que el seguirá, e dixo: "despois".
(Debía de querer unha curación máis rápida do que di a canción).
Lucía e Adrián: están falando e Lucía dille a Adrián, ven á miña casa, (e Adri dille que sí). Logo Lucía dille, sí ven que vou ter moitas visitas... (e cando volvo a escoitar a conversa oigo a Adrián que lle di: puffff, non eu non vou que con tantas mulleres me vou a empachar!!!
Adrián: estamos na asamblea e miramos o panel dos encargad@s, e temos que facer un salto, porque non podemos ter dous cargos xuntos, entón di Adrián, hoxe tócalle a Naim porque Ángela é a turista!!!! (protagonista, claro!)
Joel: remata unha ficha e dígolle agora pon o teu nome e a data (e sinálolle para o encerado magnético onde está posta), el mirame con cara rara e dime: a lata? profe eu non se de que lata me estás falando!
Adrián: Están falando na asamblea, por quendas, e alguén comenta que a súa habitación ten dúas camas, e o color da súa habitación... cando lle toca de falar a Adrián el tamén explica como é a súa habitación, e nos di que hai dúas camas, que el durme na máis alta e Ángela na máis pequena. Pero o que máis claro nos deixa é que: "no son dos camas, una encima de la otra, porque esas cuestan mucho dinero y yo sólo tengo dos carteras".
Aaron: Estando no patio, un neno me di que hai unha pala de xogar no areeiro rota, é ven Aaron correndo, e dime: "no importa profe, mamá la cose".
Lucía: Nun momento de patio no que está comigo porque se acaba de pelexar, dígolle que se quede conmigo un ratiño, ata que se lle vaia o xenio. Pasado un rato dime, "profe, xa se foi" e eu dígolle, non que aínda o vexo por aquí (e fago un xesto sinalando por riba da súa cabeza). Ela moi chea de razón, toca a cabeza e dime "pero profe, isto non é o xenio, é unha diadema".
Aaron: Ven a ensinarme unha pupa que ten na man, e eu sóplolle nela e cántolle: Sana sana cuíño de rá, senon sanas hoxe sanarás... e calei para que el seguirá, e dixo: "despois".
(Debía de querer unha curación máis rápida do que di a canción).
4 comentarios:
Me encantan las manualidades que has encontrado para Navidad porque se realizan con materiales a los que los papás tienen fácil acceso. Las difundiré tambien utilizando mi blog con un enlace a esta página.
un besote
Raque
Jeje! investigango en tu blog, vi que nos conocemos!! hicimos juntas un curso en el MACUF en Coruña (INTEGRARTE)el año pasado. Te acuerdas??
Y mira por donde, volvemos a "leernos", jeje. Internet es mucho!!!
Bea, hoy hemos estado hablando de ti en el C.F.R. de Coruña.Una de las profes a las que apoyo en el aula es amiga tuya: Aurora. Ademas cuando les he planteado hacer un blog en nuestro colegio te hemos tomado a ti como referente y hemos abierto el tuyo para enseñarselo a las compis que no lo conocían. En principio Aurora y yo crearemos uno a la vuelta de Navidad como parte de nuestro grupo de trabajo por proyectos.
un besote
por cierto, antes te mande otro comentario, pero he tenido problemas con el ordenador y no se si te ha llegado. Decía esto:
Siento tardar en responder pero ando a vueltas con el concurso de traslados: este año estoy desplazada y me acabo de enterar que tengo que participar!!! ademas, como tú, tambien estoy de baja y he estado escribiendo a cada aula de infantil de mi cole una postalilla de Navidad...que les hara mucha ilusión!
Al principio viendo el blog que tenías el año pasado pense que eras la compi del MACUF, pero como algunas fotos me despistaban deseche la idea. Que bien aclararme y saber de ti!! Estaremos en contacto, seguro que podemos organizar en algún momento actividades entre los dos coles (escola de Paradela y Ramón de la Sagra en Coruña)si se animan a crear un blog en mi cole.
un besote
Publicar un comentario