XOGAMOS A CONTAR CON... ALUBIAS!!!

Son moitas as desculpas que podemos utilizar para que os nenos/as aprendar a contar: pasar lista sabendo cantos estamos no cole e cantos non viñeron, contar o número de letras que teñen os nosos nomes, ou o número de sílabas (facendo o ritmo con palmadas por exemplo), contando os días que faltan no calendario para que sexa domingo ou unha festa... e tamén podemos contar cousas de todo tipo a modo de xogo (fichas, botóns, lentellas, alubias...)
Hoxe utilizamos alubias para xogar cuns mini taboleiros de xogo, nos que simplemente había números dentro duns espazos, e nos que tiñan que poñer tantas alubias como mandaba o número. Todos os tableiros eran distintos, asi que unha vez que completaban un polas dúas caras, podían coller outro, cada vez máis dificil.
Veredes que o longo do curso imos a traballar a lectoescrita e a lóxica matemática con materiais moi cotiás, por iso vos pediremos colaboración en conseguir algúns deles, de momento:
PRECISAMOS TRAER OVEIRAS (de 6 e 12 ovos, con tapa de cartón), cando as teñades ídeas traendo ó cole que as utilizaremos para moi distintas cousas como veredes.
e tamén PRECISAMOS TRAER VASOS DE IOGURES (tanto bebibles coma dos outros).
Publicado por
Etiquetas:

1 comentario:

Albalvcor dijo...

Encántame entrar para ver como tentades que o acto de ensinar non sexa só un traballo e sí unha forma de diversión....
Noraboa

11/07/2008

Publicar un comentario

Suscribirse a: Enviar comentarios (Atom)

COUSAS PARA RIR:

Celia: despois de moito correr polo patio (no recreo) ven e dime que lle mire o corazón que ten unha taquicardia. Despois dun rato, e de falar sobre as pulsacións (que aumentan despois de facer moito exercicio, ou se estamos moi nerviosos...) suspira e di: "ay, porque los humanos tendremos que sufrir tanto!!!".
Lucía e Adrián: están falando e Lucía dille a Adrián, ven á miña casa, (e Adri dille que sí). Logo Lucía dille, sí ven que vou ter moitas visitas... (e cando volvo a escoitar a conversa oigo a Adrián que lle di: puffff, non eu non vou que con tantas mulleres me vou a empachar!!!
Adrián: estamos na asamblea e miramos o panel dos encargad@s, e temos que facer un salto, porque non podemos ter dous cargos xuntos, entón di Adrián, hoxe tócalle a Naim porque Ángela é a turista!!!! (protagonista, claro!)
Joel: remata unha ficha e dígolle agora pon o teu nome e a data (e sinálolle para o encerado magnético onde está posta), el mirame con cara rara e dime: a lata? profe eu non se de que lata me estás falando!
Adrián: Están falando na asamblea, por quendas, e alguén comenta que a súa habitación ten dúas camas, e o color da súa habitación... cando lle toca de falar a Adrián el tamén explica como é a súa habitación, e nos di que hai dúas camas, que el durme na máis alta e Ángela na máis pequena. Pero o que máis claro nos deixa é que: "no son dos camas, una encima de la otra, porque esas cuestan mucho dinero y yo sólo tengo dos carteras".
Aaron: Estando no patio, un neno me di que hai unha pala de xogar no areeiro rota, é ven Aaron correndo, e dime: "no importa profe, mamá la cose".
Lucía: Nun momento de patio no que está comigo porque se acaba de pelexar, dígolle que se quede conmigo un ratiño, ata que se lle vaia o xenio. Pasado un rato dime, "profe, xa se foi" e eu dígolle, non que aínda o vexo por aquí (e fago un xesto sinalando por riba da súa cabeza). Ela moi chea de razón, toca a cabeza e dime "pero profe, isto non é o xenio, é unha diadema".
Aaron: Ven a ensinarme unha pupa que ten na man, e eu sóplolle nela e cántolle: Sana sana cuíño de rá, senon sanas hoxe sanarás... e calei para que el seguirá, e dixo: "despois".
(Debía de querer unha curación máis rápida do que di a canción).